Niezwykłe piękno Gór Opawskich
Nie znajdziemy drugiego takiego miejsca na Opolszczyźnie. Położone w południowo-zachodniej części województwa, tuż przy granicy z Republiką Czeską – Góry Opawskie zachwycają turystów bogactwem przyrody i krajobrazów.
Park Krajobrazowy „Góry Opawskie”
W celu ochrony tej najbardziej na wschód wysuniętej części Sudetów 1988 r. został utworzony Park Krajobrazowy „Góry Opawskie”. Teren parku o powierzchni 4625 ha. Swymi granicami obejmuje północne stoki i przedgórze Gór Opawskich.
Majestatyczne szczyty i ich historia
W wielkim skrócie Opawskie wzgórza można podzielić na trzy izolowane masywy. W zachodniej części dominuje trójgarbna Góra Parkowa, zwana również „Górą Chrobrego”. Najwyższy środkowy garb „Chrobrego” sięga 543m.n.m. (średnia Kopa). W centralnej części parku na wysokość 890m.n.m. wznosi się Biskupia Kopa – będąca najwyższym szczytem Opolszczyzny. Ostatnim z trzech izolowanych masywów Gór Opawskich, położony na wschodnich rubieżach parku jest masyw z grzbietem Długoty na czele.
Ślady człowieka w historii Gór Opawskich
Opawy już we wczesnym średniowieczu stały się obiektem ludzkiej penetracji. Przyciągały ich w te strony nie piękne krajobrazy lecz złotonośne żwiry i piaski. Dziś eksploatacja tego cennego kruszcu jest już nieopłacalna, a pamiątka po owej „gorączce złota” są liczne hałdy, szyby, szuflady i sztolnie. Obecnie ludzie odkrywają nowe bogactwo jakim jest zachwycająca Opawska przyroda.
Bogactwo flory i fauny Parku Krajobrazowego
Najcenniejszymi obszarami parku są lasy zajmujące niemal 80% jego powierzchni. W strefie przedgórza są to żyzne lasy grądowe. To właśnie tu w marcu i kwietniu swym pięknem urzekają barwne dywany tkane wczesnowiosennymi kwiatami. W zielonym gąszczu rozkrzyczanym chórem ptasich głów schronienia szukają dziki, jelenie, daniele i sarny, a wśród leszczynowych gałązek myszkują orzesznice i popielice…
Rzadkie skarby przyrody Opawskich lasów
Nieco rzadziej będziemy mieli okazję na poznanie fauny i flory kwaśnej dąbrowy podgórskiej. Najładniejsze fragmenty tego charakterystycznego dla Sudetów lasu zachowały się na południowych stokach Olszaka (452m.n.m.). Te słoneczne lasy warto odwiedzić w maju. Spotkamy tu dzięcioła średniego, coraz rzadszego ptaka naszych lasów. A wśród kobierców kwitnących konwalii być może spotkamy rzadką orchidee – podkolana białego lub buławnika mieczolistnego.
Buczyny Opawskie – świadkowie historii przyrody
Jednak najwięcej uroku mają Opawskie buczyny. Z blisko pół tysiąca gatunków roślin naczyniowych stwierdzonych na terenie parku wiele spotkamy w żyznej buczynie sudeckiej. Te najbardziej na wschód wysunięte stanowiska tego typu najlepiej zachowały się w dolinie Bystrego Potoku (Biskupia Kopa). Tym pięknym lasom gdzie obok szarosrebrzystych buków rosną okazałe jodły, jawory, garby i lipy, uroku dodają fantazyjne odsłonięcia skalne i malownicze strumienie. W runie obok masowo występującej marzanki wonnej rośnie: naparstnica purpurowa, barwinek pospolity, wawrzynek wilczełko, orlik pospolity, lilia złotogłów, paprotka zwyczajna czy reintrodukowany w 1992r pióropusznik strusi.
Świat ptasich melodii i górskich potoków
Całej tej barwie plejadzie roślin towarzyszy nieustanny szum górskich potoków i śpiew ptaków. Po potężnych pniach wspinają się dzięcioły czarne, duże, zielonosiwe… W koronach uwijają się świstunki, zięby, sikory, muchołówki małe i białoszyje… W bystrych wodach potoków łowi kiełże pluszcz – kordusek, a na wystających z bystrzyn kamieniach owadów poszukują pliszki górskie. Wytrawny obserwator ma szanse usłyszeć a nawet zobaczyć puchacza…
Mroczne światy borów świerkowych
Najuboższymi siedliskami Gór Opawskich są bory świerkowe. W większości są to sztuczne nasadzenia będące pamiątką po bezmyślnej i rabunkowej działalności człowieka. Runo tych lasów jest ubogie, ale i tu spotkamy liczne gatunki porostów i mszaków.
Różnorodność pod wodą – górskie zbiorniki i potoki
Nie można zapomnieć o bioróżnorodności wodnej. W małych potokach górskich jak i w zbiornikach na źródłowych strumieniach bogata fauna od chruścików po jaszczurki wodne.
Tajemniczy mieszkańcy Opawskich Sztolni
W sztolniach niektórych Opawskich wzgórz można spotkać nietoperze – gatunki zagrożone i objęte ochroną. To jest prawdziwa Opolszczyzna – piękna, różnorodna i dla wielu jeszcze nieodkryta.
Góry Opawskie to prawdziwy raj dla miłośników przyrody. Zachowała się tu różnorodność krajobrazowa i przyrodnicza, którą warto docenić. To miejsce, w którym każdy, kto choć trochę zainteresowany jest środowiskiem naturalnym, odnajdzie coś dla siebie.
Dodatek: Lista roślin i zwierząt do odkrycia
Orchidea – podkolan biały
Dzięcioł średni
Buławnik mieczolistny
Puchacz
Kordusek
Pliszka górska
