Survival i bushcraft bywają używane zamiennie i w rozumieniu wielu z nas są tożsame albo co najmniej podobne. Często po prostu mylimy je ze sobą. Tymczasem oznaczają coś innego, dlatego warto wyjaśnić sobie znaczenie obu tych terminów.
Bushcraft – wstęp do survivalu?
Część osób traktuje bushcraft jako pomost między turystyką a survivalem – wstęp i coś ciekawego na początek tej przygody. Bushcraft to aktywność, która zyskuje rosnącą grupę miłośników. Jednak są to dwa odrębne pojęcia, mimo że mają wiele wspólnego. Jakie są główne różnice?
Survival
Survival jest pojęciem dużo szerszym. Osoba uprawiająca survival ma w zasadzie tylko jeden cel – przeżyć. Nie bez powodu najkrótsza definicja survivalu to „sztuka przetrwania”. Poszerza wiedzę o sposobach przetrwania w każdych warunkach, trenuje i zdobywa doświadczenie. To szereg umiejętności, które są związane z przetrwaniem i życiem w leśnej dziczy przy użyciu przede wszystkim zasobów naturalnych.
Może to być między innymi rozpalanie ognia, znajdowanie pożywienia, pozyskiwanie wody, nawigowanie, polowanie, tropienie, łowienie ryb, budowa schronień, posługiwanie się podstawowymi narzędziami, rzeźbienie w drewnie, wyplatanie lin i sznurów oraz wiele innych czynności.
Czasami trzeba użyć konkretnych umiejętności, sprytu, wiedzy, sprawności czy narzędzi, by przeżyć – m.in. w lesie, w mieście, na wsi, na morzu, na jeziorze, na pustyni, w górach albo w dżungli. Przed wyprawą warto potrenować i zdobyć ich jak najwięcej. Survival jest bezkompromisowy.
Bushcraft
Z kolei bushcraft to szersze zagadnienie, jeśli chodzi o wyprawy do lasu. Ważna jest znajomość umiejętności takich jak w survivalu, ale trzeba z nich korzystać tak, by nie wpływać negatywnie na przyrodę. To sztuka życia w dziczy i w zgodzie z nią – z jej poszanowaniem. Nocleg najczęściej jest pod namiotem i w śpiworze, a żywność dostarcza natura – nie masz też dostępu do prądu.
Bushcraft polega na rekreacji związanej z bliskim kontaktem z naturą, dlatego ważną zasadą jest ochrona środowiska. Poznaj najpierw gatunki roślin i zwierząt, które są pod ochroną. W bushcrafcie chodzi głównie o to, by żyć i koegzystować. Paleniska można rozpalać jedynie w do tego wyznaczonych miejscach. Nie można też śmiecić.
Wiele zagłębień trzeba zatem zgłębić od deski do deski – ważny jest efekt i sposób, w jaki go osiągniemy. Na biwak trzeba się odpowiednio przygotować i go dobrze zaplanować. Ważny jest odpowiedni ekwipunek i sprzęt, który może przydać się w wielu sytuacjach.
Ekwipunek w bushcrafcie
Sprzęt używany w bushcrafcie powinien być praktyczny, wszechstronny, lekki i kompaktowy, a także musi zapewniać skuteczność i niezawodność. Są różne akcesoria, które są uznawane za must have.
Na liście bushcraftowca znajduje się m.in. plecak, karimata, śpiwór, krzesiwo, scyzoryk, łopata, młotek, ostrzałka, latarka, siekiera, nóż, kubek i sztućce, tarp (to płachta z nieprzemakalnego materiału służąca do wykonania schronienia), apteczka, a także kuchenka turystyczna i butelka na wodę i filtr do wody. Ważne będą też czapka i rękawice, ciepłe ubranie, linki paracordowe oraz tzw. zestaw przetrwania i worki na śmieci.
Różne rodzaje bushcraftu
Wyróżniamy cztery rodzaje bushcraftu. To kontakt z naturą, spokój, cisza oraz oderwanie od rzeczywistości. Dla wielu osób jest to idealny sposób na relaks połączony z survivalem i nauką przetrwania w różnych – w zasadzie w każdych – warunkach.
- bushcraft prymitywny — polega na stosowaniu pierwotnych technik, z co najwyżej minimalnym użyciem współczesnych narzędzi;
- bushcraft rekonstrukcyjny — łagodniejsza wersja bushcraftu prymitywnego;
- bushcraft praktyczny — dozwolone jest korzystanie ze wszystkich metod i narzędzi pozwalających żyć w głuszy. Jest zbliżony do surwiwalu;
- bushcraft filozoficzny — spędzanie czasu wolnego w zgodzie z naturą, z małym wyposażeniem, głównie w celach rekreacyjnych.
Co jest ciekawsze? To już kwestia indywidulna – ile osób, tyle opinii i punktów widzenia.
fot. LUM3N / Pixabay
